1 Kasım 2012 Perşembe

Yanlızlık manifestosu ; Yeterlilik


Sigaranın dumanın izlediniz mi hiç ? Ama gerekli koşullar olması lazım bunun anlamlı olması için. Tüm ışıkları kapatmış olmanız lazım sadece uzakta bir yatak başı oda lambası yanıyorsa yeter ya da 2000ler iğrenç teknoloji yogunluğu içinde bu bilgisayarın ekranın ışığı da olabilir. Dumanın dansını izlediniz mi hiç ? Bunu yapabilmek için aslında tek ve gerekli bir şart var yeteri kadar yalnız olmak. Yeteri kadar yalnız olmak içinse yeteri kadar kandırılmış olmak gerekir. Kandırılma başka insanlardan olabileceği gibi aynı insandan defalarca da  olabilir. İşte o insan sizin kaderinizdir aslında ama son anda birileri bazı planları değiştirmiştir. Belki de sadece dumanın o dansını izlemeniz için. Belki de yalnızlık yürüyüşünüze anlam katmak için. Bu bir hac görevi gibi görülürse eğer patolojik bir noktaya gelir. İçinizde anlamsızca kimsenin okumayacağı kitapları yazmak gelebilir. Ya da kimse izlemese de film çekmek. Hiç bir başarının anlamı yoktur o an sizin için. Çünkü zaten hiç bir başarının anlamı yoktur. Mutluluk arayışının son bulması ile beraber. Bebekler ölürken ne kadar mutlu olunabilir en nihayetinde.

Hayatınız bir roman olur o an genellikle güzel anılarla dolu .Çünkü yeterince yalnızsan sadece güzel anılar kalır aklında ve onları nasıl harcadıkların. Sonra uyuşturmaya çalışırsın kendini. Alkolle, fuhuşla ,sigarayla, saatlerce çalışmayla, anlamsız uğraşlarla, yada kitap yazmakla mesela.Hayatınız roman gibi gelir gözünüze ki öyledir de zaten ama kendinizde hakkında bir söz söyleme hakkı  görmezsiniz.

Yeterince yalnız kalmak için yeterince aşık olmak gerekir. Çünkü yalnızca aşık insan aşkını  sonsuza kadar kaybetmişse yeterince yalnız kalabilir.

Yeterince yalnız kaldığınızı çok da anlamlı olmayan bir şarkıya binlerce anlam yüklerseniz.Bir gülüşe bir çok anlam yükleyebiliyorsan bayadır yalnızsındır.

Yeterince yalnız olan insan yalnızlığından bahsetmez asla.

Yani bir yandan popüler ama bir o kadar güzel filmden (ç)alıntı yaparsak yalnızlar kulubunun ilk kuralı yalnızlıktan bahsetmemektir. Böyle bir kulubun olma ihtimali beraberinde garip bir paradoks yaratabilir aklınızda. Bu tarz muhabbetler aslında yalnızlıktan kastı elini tutacak birinin olmaması yada belli yaş gruplarında sevişecek birinin olmaması diye düşünen insanlardandır.. Doğaldır, ergenlik her yaşta yaşanabilir. 

Yeterince yalnız olabilmişseniz aşık olabilmişsinizdir.. Yeterince yalnız olabilmişseniz aşık olabilirsiniz.

Ama dumanın dansını görmeniz için  yeterince kandırılmış olmanız gerekir.

.
A.U.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder